από την Αθηνά Αντύπα
Όταν προτείνουμε την εγκατάσταση κάδου κομποστοποίησης στις σχολικές αυλές, πολλοί δάσκαλοι διστάζουν. Οι δυσάρεστες οσμές και τα έντομα γύρω από τον κάδο τους αποθαρρύνουν και είναι λογικό.
Αν όμως ο κάδος κομποστοποίησης είναι κατασκευασμένος έτσι ώστε να αερίζεται αρκετά και τοποθετούνται μέσα τα σωστά υλικά, τα παραπάνω μειονεκτήματα εξαφανίζονται. Η αερόβια διαδικασία αποσύνθεσης των υλικών δεν δημιουργεί οσμές και δεν ευνοεί τη συγκέντρωση εντόμων.
Ένας ανοιχτός και διάφανος κάδος κομποστοποίησης μετατρέπεται σε ένα ζωντανό εργαστήρι αποσύνθεσης των υλικών. Μύκητες και γαιοσκώληκες είναι οι ακούραστοι εργάτες του, και τα παιδιά οι ερευνητές της διεργασίας.
Πόσο μικρά χρειάζεται να είναι τα υλικά που προσθέτουν στον κάδο; Πώς θα μετρήσουν την υγρασία και τη θερμοκρασία του μείγματος; Ποιοι παράγοντες επιταχύνουν τη διαδικασία αποσύνθεσης; Πώς το αποτέλεσμα θα είναι πλούσιο και θρεπτικό για τα φυτά; Είναι μερικά από τα ερωτήματα που οι ερευνητές καλούνται να απαντήσουν.
Με βιωματικό τρόπο τα παιδιά αντιλαμβάνονται τη δύσκολη έννοια της αποσύνθεσης και τον κύκλο των θρεπτικών ουσιών, ακόμα και στην προσχολική ηλικία και γίνονται οι ίδιοι διαχειριστές μέρους των απορριμμάτων τους.
Η διαδικασία κομποστοποίησης με τρόπο απλό και αδιαπραγμάτευτο, συνδέει τα παιδιά βαθιά με τον κύκλο της ζωής. Έναν κύκλο που στην καθημερινότητά μας συνηθίζουμε να αγνοούμε, που μπορεί όμως να επηρεάσει τον τρόπο που αντικρίζουμε τη ζωή!